Leefomgeving

De huidige woningmarkt is voor veel starters (25-44 jaar) onbereikbaar. Dit heeft niet alleen gevolgen voor henzelf, maar tast ook de leefomgeving in gemeenten aan.

Toegenomen reistijd en bereikbaarheid

Omdat betaalbare woningen vaak buiten de stad liggen, wonen starters verder van hun werk. De gemiddelde woon-werkafstand neemt toe, met meer reistijd, hogere kosten en extra druk op verkeer en openbaar vervoer als gevolg.

Sociale cohesie en leefkwaliteit

Jongeren verlaten noodgedwongen hun gemeente of blijven langer bij hun ouders wonen. Hierdoor vergrijzen wijken, neemt de instroom in verenigingen af en verliezen buurten jonge gezinnen. Dit verzwakt de sociale samenhang en de leefbaarheid.

Gezondheid en mentale druk

De woningcrisis zorgt voor stress en onzekerheid. Veel jongeren stellen belangrijke levenskeuzes – zoals samenwonen of gezinsvorming – uit omdat een stabiele woonbasis ontbreekt. Dit heeft impact op hun mentale welzijn en toekomstperspectief.

Binding met de gemeente

Door gebrek aan geschikte woningen verliezen jongeren de band met hun gemeente. Een groot deel overweegt zelfs te verhuizen naar een andere regio of naar het buitenland. Gemeenten riskeren zo het vertrek van een hele generatie.

Duurzaamheid en infrastructuur

Lange afstanden tussen wonen en werken zorgen voor meer CO₂-uitstoot, verkeersdrukte en druk op het openbaar vervoer. Ook wordt het lastiger om voorzieningen en infrastructuur efficiënt te organiseren.

Onveilige situaties en minder binding

Wanneer jongeren geen kans krijgen om eigenaar te worden, wisselen zij regelmatig van woning. Hierdoor ontbreekt duurzame binding met de buurt. Uit onderzoek blijkt dat eigenaren vaker investeren in hun omgeving en meer betrokken zijn bij buren en wijkinitiatieven dan huurders. In buurten met veel tijdelijke huurders is de sociale samenhang zwakker, wat leidt tot meer gevoelens van onveiligheid, overlast en verloedering. Dit raakt direct de leefbaarheid van gemeenten.

Kortom

De woningnood onder jongeren is meer dan een individueel probleem. Het ondermijnt de leefbaarheid, duurzaamheid en vitaliteit van gemeenten. Alleen door starters weer perspectief te geven, blijft de gemeente aantrekkelijk en toekomstbestendig.

Bronnen:

WoON-onderzoek 2024, CBS, Nederlands Jeugdinstituut, Vereniging Eigen Huis